கதைகேளு கதகேளு![தொடரோ தொடர்]

இந்தபதிவ எழுத அழைத்த அக்பருக்கு மிக்க நன்றி

இப்ப நம்ம ராசி சரியில்லை. அதனால எங்காட்டி ஒரு பதிவை இல்லை எதாவது ஒரு படத்தையாவது சுட்டால் மட்டுமே ப்திவுலகத்தில் குப்பை கொட்டமுடியும் என்று பதிவுலக சோதிடர் சேட்டைக்காரன் சொன்னதால அதுவும் மங்குனி தலைமேல அடிச்சி சொன்னதால வேற வழியில்லை .பதிவை திருடினால் நம்மை கும்மி விடுவார்கள் . வேற என்னத்த செய்ய படம் ???

இப்ப கருப்பு காக்காவுக்கு பதில் வெள்ளை காக்காவுக்கு மவுசு அதிகமாச்சி . கவிஞர் மலிக்கா ஒரு வெள்ளை காக்காயை கஷ்டப்பட்டு பிடிச்சி வந்தாங்க , பிடிச்சி வந்தா மறுநாளே நம்ம பித்தன்வாக்கு சுதாகர் அண்ணாத்தே அதை லவட்டிகிட்டு போய்ட்டார்.. அப்ப நாமட்டும் என்ன ??? சரி அப்ப ஆட்டைய போட்டது

இந்த படத்தை காக்காவிடமே நீயே ஒரு கதை சொல்லுன்னு கதைய கேக்க போனபோது கொஞ்சம் வா என் கூடன்னு நீரோடை பக்கமே கூட்டிகிட்டு போச்சி . அங்க போனா கொழுக்கட்டையோட இன்னொரு காக்கா., அப்ப , அப்ப கொழுக்கட்டையை ஒரு கடிகடித்து பிறகு சொல்ல ஆரம்பிச்சது வ்வெ...வ்வெ....வ்வெ..

ஒரு ஊரில ஒரு பெரிய மனிதர் இருந்தார். வயசு , அனுபவம் இருந்தா அவர் பெரிய மனுசர் தானுங்களே .. ஆனால் ஒன்னு அவரோ ஏழை அவருக்கு ரொம்ப நாளா ஒரு ஆசை எப்படியாவது இறைவனுக்காக ஒரு பள்ளியை கட்டனும்ங்கிறதுதான். ஆனால் அவரால முடியல இப்படியே காலம் போச்சி. வயசும் ஆச்சு. எண்ணமும் ஆசையும் மட்டும் மாறல. ஒரு நாள் மன்னாரில் முத்து வியாபாரம் நடப்பதை கேள்விப்பட்டு மனசு நொந்து போனார். என்ன செய்வது.
அங்கே போய் சிப்பி வாங்குவதுக்கு கையில பணமும் இல்லை. இருந்தாலும் மனைவியின் கழுத்தில இருந்த கரிய மனியை விற்று அந்த பணத்துடன் மன்னாருக்கு கிளம்பினார் . அங்க போய் முயற்ச்சி செஞ்சதுல எந்த சிப்பிலயும் முத்து கிடைக்கல .கையில இருந்த பணமும் தீர்ந்து போச்சி.
வேற வழி இல்லாத்ததால முத்து சிப்பி சந்தையை விட்டு திரும்பி நடக்க ஆரம்பிச்சார் . உடல் அசதி ஒரு பக்கம் எதுவும் கிடைக்கலயேன்ற ஏக்கம் மறுப்பக்கம் . அருகில் இருந்த மரத்தின் கீழ் தங்கி அப்படியே தூங்கி போய் விட்டார். அப்போது ஒரு காக்கா ( இது உண்மையான காக்கா ) அவர் தூங்கும் இடத்துக்கு போல் உள்ள மரக்கிளையில் வந்து உட்கார்ந்து தான் ஆட்டைய போட்டு வந்த சிப்பியை கொத்தி துண்ண ஆரம்பிச்சது.


முழு சிப்பி கொழுக்கட்டை மாதிரி இருந்ததால அதனால துண்ண முடியல வழுக்கி கீழே தூங்குகிற நம்ம பெரியவரின் மேலே விழுந்தது. மனசு நொந்து நூடுல்ஸான பெரியவர் கண்ணையே திறந்து பாக்கல. என்ன குலோப்ஜாமூனோ நம்ம சொட்ட மண்டையில விழுதேன்னு நெனச்சிட்டாரு. நம்ம விடாப்பிடி காக்கா திரும்பவும் அதை கொத்தி அலகால எடுத்து வந்து பழைய இடத்திலேயே ஒக்காந்து திரும்பவும் ஒரு கடி. ஊசிப்போன கொழுக்கட்டையை கடிச்ச நம்ம பூஸார் மாதிரி முகம் மாற வழுக்கி திரும்பவும் பெரியவர் மேலே சிப்பி விழுந்தது.

இப்பவும் நம்ம பெரிசு கண்ணை தொறந்து பாக்கல என்ன கஸ்மாலமோ லெக் பீஸ துன்னுட்டு எலும்பை தூக்கி போடறானுங்க மடப்பசங்கன்னுட்டு திரும்ப தூங்கிட்டார் . சற்றும் மனம் தளராத விக்கிர மாதித்தன் போல திரும்பவும் நம்ம காக்கா பழையபடி சிப்பியை தூக்கி வந்து விட்டதை தொடர்ந்தது. மூன்றாவது முறையும் பல் இல்லாத காக்கையால முடியல. இப்ப சரியா நம்ம பெரியவரின் மூக்கில விழுந்துச்சி..

இப்பதான் அவருக்கு சரியா முழிப்பு வந்துச்சி . கொக்காமக்கா யார்ல அது என் சப்ப மூக்குல என்னத்தயோ தூக்கி போட்டதுன்னு பார்த்தாரு. பாத்தா யாருமே அங்க இல்ல ஒரு சிப்பிதான் இருந்துச்சி மேலே பாத்தா காக்கா. அது ஒரு முழுச்சிப்பியா இருந்ததால உடச்சி பாத்தாரு. உள்ளே ரெண்டு முத்து பெரிய ஸைசில என்னை எடுத்துக்கோன்னு சொல்ற மாதிரி இருந்துச்சி. அதை எடுத்துக்கொண்டு சந்தோஷமா வீடு வந்தார்.

அப்ப இருந்த மதுரை மன்னரிடம் அந்த இரண்டு முத்தையும் குடுத்து விட்டு தனது ஊரில் ஒரு பள்ளி வாசலை கட்டிதருமாறு கேட்டார். மன்னரும் முத்தின் தரத்தை பார்த்து வியந்து விட்டு தன் அமைச்சரிடம் உடனே அவரின் ஆசையை நிறைவேற்ற ஆனையிட்டார். நெடுநாளான தன் ஆசையான தொண்டி யில் அந்த பள்ளிவாசல் உருவானது கண்டு ஊரே மகிழ்ச்சியானது, அவரின் எண்ணமும் நடந்துடுச்சி அது இப்போதும் உள்ளதாக தெரிகிறது.

இதனால் வரும் நீதி:: நல்லெண்னமும் விடாமுயற்ச்சியும் இருந்தால் ஏழை என்ன ? பணக்காரன் என்ன ? . இறைவன் அருள் எப்போதும் உண்டு.
டிஸ்கி: இது சிறு வயதில் கேட்ட கதை. உண்மையான வரலாறும் கூட . படங்கள் உபயம் நீரோடையில் சுட்டது. கேஸ் போட்டால் நிர்வாகம் பொருப்பில்லை என்பதை மிகவும் மகிழ்ச்சியுடன் தெரிவித்து கொ’ல்’கிறோம். நன்றி வணக்கம்..